Προθέρμανση κινητήρα: ο αργός θάνατός του

Οι περισσότεροι μοτοσικλετιστές, όση ώρα χρειάζονται για να προετοιμαστούν

(να κουμπώσουν το μπουφάν και να φορέσουν κράνος), αφήνουν τον κινητήρα αναμμένο, για να ζεσταθεί.

Όσοι όμως νομίζουν ότι μειώνεται η φθορά του κινητήρα γιατί ζεσταίνεται αργά, χωρίς να ζορίζεται γελιούνται οικτρά.

Στην πραγματικότητα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Περισσότερο από το 90% της φθοράς του κινητήρα συμβαίνει όταν δουλεύει και είναι κρύος.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε λοιπόν είναι να τον βοηθήσουμε να φτάσει το γρηγορότερο στη θερμοκρασία λειτουργίας του,

αποφεύγοντας όμως να τον ζορίσουμε όσο ο ίδιος και τα λάδια του είναι κρύα.

Προσέξτε! Ένας κινητήρας στο ρελαντί,

καταναλώνει τόσο λίγο καύσιμο που μπορεί να μην καταφέρει να φτάσει ούτε αυτός αλλά ούτε και τα λάδια του στην ιδανική θερμοκρασία λειτουργίας.

Η συγκεκριμένη παράμετρος στη....
συγκεκριμένη περίπτωση είναι η λειτουργία των πρόσθετων ουσιών του λιπαντικού.

Συνήθως πρόκεται για συνδυασμό μολυβδαινιούχων σουλφιδίων και ZDDP (zinc diakyldithiophosphate),

που δυστυχώς για να αρχίσουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους θα πρέπει πρώτα να ζεσταθούν.

Αυτό συμβαίνει γύρω στους 60 βαθμούς Κελσίου.

Οι κατασκευαστές μοτοσικλετών και λιπαντικών συνιστούν, αφού βάλουμε μπροστά τον κινητήρα μας, αμέσως να ξεκινήσουμε,

αλλά στα πρώτα χιλιόμετρα να οδηγούμε προσεκτικά και να μην ζορίζουμε το κινητήρα μας,

είτε ανεβάζοντας πολλές στροφές, είτε κρατώντας τις στροφές υπερβολικά χαμηλά.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ πως στις καρμπυρατερίσιες, όταν βάζουμε τσόκ,

να το αφήνουμε όσο ακριβώς χρειάζεται και όχι παραπάνω,

γιατί το πλούσιο μίγμα που μπαίνει στο θάλαμο καύσης "σπάει" το λάδι που βρίσκεται στα τοιχώματά του κυλίνδρου,

γιατί το "τσοκ" δεν κάνει τίποτα άλλο από το να ανεβάζει στις στροφές του κινητήρα, χωρίς να επεμβαίνει στο καύσιμο.

Μοτό

Στις μοτοσικλέτες με ψεκασμό και χειροκίνητο τσοκ, το παραπάνω δεν ισχύει,

επιταχύνοντας τη φθορά.